blog.keesmeijs.nl

Vandaag heb ik De juffrouw in de stalling geparkeerd, dus laat de winter maar komen!

De juffrouw, klaar voor de winter

Met een stoel en misschien een klein werkblad is het plekje comfortabel genoeg om rustig verder te knutselen. Helaas is het niet zo mooi als bijvoorbeeld een verwarmde loods, maar in ieder geval droog en dicht bij huis.

Verwijderd zijpaneel, rechtsachter

Om ook wat vooruitgang te zien, heb ik alvast de zijpanelen achterin verwijderd. Helaas meteen wat ellende gevonden, want de weerhaakjes waren bijna allemaal reeds afgebroken. Wel is nu meteen duidelijk wat er zoal rammelde tijdens het rijden… 🙂

M’n tweelingbroer Geert wilde graag een stukje in De juffrouw rijden. Het kon nog net, dus zijn we vandaag samen op pad gegaan.

Geert achter het stuur

Het herfstzonnetje scheen zowat de hele rit, welke langs allerlei kleine plaatsen zoals Vught en Vlijmen ging.

Geert langs De juffrouw

In Elshout kwamen we per abuis in de Sinterklaasoptocht terecht! Leuk detail is dat we vooraan de optocht reden, dus kregen we erg veel bekijks en zwaaiden veel kinderen De juffrouw vrolijk toe. 🙂

Bijna 1.500 km en heel wat leuke ritjes verder ben ik nog steeds dolbij met De juffrouw. De andere juffrouw (lees: Lieke) is op dit moment bezig om het bagagerekje wat onder het dasboard thuishoort te schuren en van nieuwe verf te voorzien.

Bagagerekje van De juffrouw

Ondertussen heb ik zelf geïnvesteerd in een goede set dopsleutels, veel documentatie (aanrader: How to restore Volkswagen Beetle) en een geboortecertificaat. Het certificaat moet ik nog ontvangen, maar las dat dit wel even kan duren.

Vermoedelijk gaat De juffrouw na het (volgende?) weekeinde naar het onlangs verworven stallingsplekje. Voor die tijd, wilde ik alvast wat ruimte vrijmaken en bijvoorbeeld de achterbank thuis bewaren.

De juffrouw zonder achterbank

Onder de rug van de achterbank kwam ik een soort vreemd karton tegen. Vermoedelijk heeft een eerdere eigenaar dit geplaatst als isolatiemateriaal. Leuk, maar ik denk niet iets wat ik op dezelfde manier ga aanpakken.

12 volt accu van De juffrouw

De accu ziet er nog redelijk uit, maar meten is weten natuurlijk! Anderzijds is een nieuwe accu ook niet zo prijzig, dus wellicht gaat deze sowieso vervangen worden.

Samengevat: het échte klussen is begonnen!

Na een lange zoektocht is het zo ver: ik heb een droog plekje gevonden om De juffrouw te kunnen stallen!

Paraplu

Volgende week zaterdag komt de plaats voor me vrij, en kan het sleutelavontuur beginnen! Er is al een redelijke planning hoe ik alles aan wil gaan pakken, hierover snel meer.

Bij VW Classics in Someren heb ik even goed naar de stuurinrichting van De juffouw laten kijken. Het bleek inderdaad hard nodig! Er zat dusdanig veel speling op het rechtse voorwiel, dat bij volledig naar links sturen de band langs de stuurkogel schraapte.

VW Classics

De alleraardigste en gastvrije vakmannen hebben ook meteen het wat lage oliepijl van de versnellingsbak aangepakt, scheelt ook weer!

De weg naar huis (maar eens volledig snelweg genomen) verliep prima, en het rijden voelt ook weer veilig. Op naar de volgende klus!

Zojuist heeft de postbode m’n exemplaar van Het ware verhaal van de Kever gebracht!

Het ware verhaal van de Kever

Ik heb er net even snel doorheen gebladerd (op de zaak moet immers gewerkt worden…), en kan zeggen dat het de moeite waard is!

Gisterenavond heb ik het reservewiel uit de bandenbak gehaald en het waterreservoir en bijhorende drukslang eens goed schoongemaakt.

Waterreservoir en drukslang

De band van het reservewiel moet nog op spanning worden gebracht, om te kijken of de ruitensproeier niet verstopt zit.

Snel meer!

Vanochtend vroeg stond er flink dauw op de ramen en was de temperatuur in het gele autootje ook niet echt aangenaam. Een mooi moment om de verwarming uit te proberen dus, die prima bleek te werken!

Zoals voorgenomen ben ik bij het straalbedrijf langsgeweest. De heren aldaar namen serieus de tijd om even naar De juffrouw te kijken en om over de mogelijkheden te praten.

Men wilde best stralen, maar geheel op eigen risico. De kans dat er straalgrind op plekken in de auto (bijvoorbeeld de motor) zou komen is namelijk erg groot, aldus de stralers. Ik kreeg het advies om body-off te laten stralen of om als tussenoplossing met borstelen en schuren in ieder geval het roesten te vertragen. Verder kreeg ik als tip om zinkprimer te gebruiken als grondverf vanwege de corrosiewerende eigenschappen.

Binnenkort maar eens een ei leggen!

Vrijdagavond heb ik m’n ouders meegenomen voor een ritje naar ‘s-Hertogenbosch. Het was wel leuk om m’n nieuwe passie eens in de praktijk te kunnen delen, alhoewel m’n moeder niet zo gelukkig werd van de benzinedamp rondom De juffrouw. 😉

Enfin, dit weekeinde heb ik eens rustig gekeken naar de elektrische installatie, het oliepeil gecontroleerd en gekeken hoe het plaatwerk onderin de accubak nog is. Verder heb ik het bagagerekje onder het dashboard weggehaald voor een flinke schoonmaakbeurt en een nieuwe verfbeurt.

Gelukkig viel mijn (overigens nog onervaren) oog weinig op, behalve dat de roest op het spatbord linksachter dusdanig is doorgegaan, dat een nieuw spatbord wellicht een betere optie is dan repareren. 🙁

Geprutste bekabeling voor stralers voor

Onder de kofferklep trof ik prutswerk aan, bedoeld om eventuele stralers op de voorbumper van stroom te voorzien. Aangezien ik niet van plan ben om er ooit nog iets mee te doen, heb ik even flink opruiming gehouden en het zaakje verwijderd.

Morgenochtend ga ik even bij Straalbedrijf Boxtel B.V. langs, om samen te bekijken wat we aan de roest kunnen doen. Ben benieuwd!

Tot slot kan ik vermelden dat het verbruik op dit moment met 130 gereden km en 13,68 liter brandstof op ongeveer 1:10 uitkomt, prima dus!

Op Carros.nl las ik het volgende artikel:

De Volkswagen Kever stond in nazi-Duitsland symbool voor de vooruitgang en groeide uit tot de meest populaire auto ooit. Maar dat de originele ontwerper van de Kever een Jood was, Josef Ganz, werd lange tijd ontkend.

Paul Schilperoord reconstrueerde de spannende ontstaansgeschiedenis van deze legendarische auto. In Het ware verhaal van de Kever herschrijft Schilperoord de geschiedenis van de wereldberoemde Volkswagen Kever.

Model met gesloten carrosserie

Na jarenlang onderzoek komt de auteur tot een opmerkelijke conclusie: de eerste baanbrekende ontwerpen van Hitler‘s Volkswagen Kever waren van de hand van de joodse ingenieur Josef Ganz en niet, zoals tot nu toe altijd werd aangenomen, van Ferdinand Porsche.

Dit boek beschrijft het tragische leven van Ganz: van zijn eerste schetsen en prototypes van zijn Maikäfer tot zijn vlucht voor de nazi’s naar Zwitserland. Van zijn vele rechtszaken voor de erkenning van zijn bijdragen aan de Kever tot zijn dood in 1967. Hij stierf in Australië, berooid en vergeten. Paul Schilperoord geeft hem met dit bijzondere boek zijn rechtmatige plek in de geschiedenis weer terug.

Lasser aan het werk

Het ware verhaal van de Kever vertelt het meeslepende en niet eerder vertelde verhaal achter de auto van de eeuw – een verhaal vol intrige en spionage dat Josef Ganz zelf op zijn sterfbed omschreef als: a crime story even Hitchcock could not invent.

Model cabriolet

Aanstaande zondag zal het eerste exemplaar van het boek worden uitgereikt aan Bavo Galama op het Oldtimer Festival op Circuit Zandvoort. Er worden schijnbaar ook prototypes uit begin vorige eeuw van de Maikäfer getoond, dus reden genoeg om een kijkje te nemen!