Keverdag Noord-Holland
Sunday, July 9th, 2017‘t Was hier wéér fantásties!
‘t Was hier wéér fantásties!
Het is alweer meer dan een jaar geleden dat ik hier wat geschreven heb, zie ik.
In het afgelopen jaar is veel gebeurd en veranderd, maar laat ik voor dit moment volstaan met vertellen dat ik vooral veel Kever gereden heb. (Bijna) élke dag.
Een voornemen voor het nieuwe jaar: de draad weer oppakken en vaker wat schrijven. Over techniek, over wat me boeit of wat me de moeite waard lijkt om te delen. Wordt vervolgd…
Wellicht duurt dit jaar nog een dag, maar voor iedereen alvast het allerbeste voor het nieuwe jaar gewenst!
De kofferklep is inmiddels voorzien van drie lagen verf en klaar om gemonteerd te worden.
Alle vier de spatborden zijn tegen verdere corrosie behandeld met Brunox en waar nodig schoon geslepen.
Net als de kofferklep worden de spatborden geschilderd. We gebruiken S028 standblauw van Hammerite.
Alle corrosie op de koets is schoon geslepen en is ook tegen roest behandeld.
Dit seizoen willen we De meester graag van nieuwe rubbers en verf voorzien. Helaas is er nog geen budget voor een volledige restauratie maar we hebben goede hoop om zo toch een paar jaren vooruit te kunnen.
Vanochtend heb ik maar eens een begin gemaakt om alle losse delen aan de voorkant te demonteren.
Fijne feestdagen allemaal! Geniet van de dagen rondom Kerstmis en maak er een goede jaarwisseling van!
Tot bij het Aircooled Winterfest om het glas te kunnen heffen op het nieuwe jaar!
Onlangs ben ik met De meester naar VW Classics gegaan om de bodem eens goed te kunnen bekijken en om een grote motorbeurt te laten uitvoeren. Immers, het vermoeden bestond dat er al lang geen onderhoud aan de Kever gedaan zou zijn.
Helaas bleek het vermoeden waarheid… Tijdens het verversen van de olie kwam er pikzwarte olie de motor uit en de pakkingen bij de kleppendeksels waren er meer niet dan wel. Maar goed, periodiek onderhoud hoeft vanaf nu geen probleem meer te zijn voor de Kever.
Bij inspecteren van de bodem bleek dat een kriksteun vervangen moet worden en dat bij de motor de ophanging van de bumper een punt van aandacht is. Ergens viel dit tegen omdat we geen rekening met laswerk hebben gehouden, anderzijds is het voor een 1302 een prima bodem. De kop, accubak en delen onder de stoelen bleken keihard te zijn.
Afstellingstechnisch viel de motor mee, behalve dat de vacuümdoos van de ontsteking niet meer functioneerde. Na vervangen, de afstelling wat verfijnen, vernieuwen van de contactpunten en met de verse nieuwe olie loopt de motor weer zoals het zou moeten!
Van een attente collega kreeg ik nog een boek over motoren. Leuk! Kan ik nog eens wat over motoren leren… 😉
Vandaag heb ik de verdeelkap en bougiekabels vervangen door nieuwe. De eerder verpulverde luchtslangen zijn ook vervangen, alhoewel er eigenlijk net niet genoeg lengte slang was. Met een koppelstuk is het in ieder geval voorlopig opgelost totdat een volgende keer meer lengte beschikbaar is.
De benzineslang tussen het metalen deel wat uit de tunnel komt en achterin de motor gaat is ook vervangen. Tip: denk niet zoals ik dat de hydrostatische druk in de tank wel meevalt. Het zou me niet verbazen als er een hele liter kostbare brandstof is weggelopen… 🙁
Op het rubber rondom de motor zelf na zijn ook alle rubbers bij de motorruimte vervangen. Wordt vervolgd!
Alweer een tijdje zijn Lieke en ik op zoek geweest naar een tweede Kevertje om in de winter mee te kunnen rijden. Tot dusver heeft de zoektocht nog niet veel vruchtbaars op mogen leveren…
Toen we er even lekker tussenuit waren samen met Paul en Marieke hebben we eens gezocht in de buurt van ons vakantieadres in Terwolde. Een relatief korte zoektocht en wat telefoongesprekken later bleek het ons gegund: we maakten kennis met een blauw Kevertje.
Het contact met de huidige eigenaars klikte goed en al tijdens het proefritje door de omgeving van het mooie Twello waren we verkocht.
Er werd afgesproken om een week later de auto over te schrijven en om de koop daadwerkelijk te sluiten. Jeej! 🙂
‘s Ochtends vroeg ben ik in Boxtel vertrokken met de trein om naar Twello te reizen.
De treinreis duurde erg lang maar dat vond ik niet vervelend. Immers, ik wist waar ik naar toe reisde!
Ruim twee uur later kwam ik in Twello aan op het station. Nadat de auto was overgeschreven vertelden de oude eigenaars onder het genot van een kop koffie over het Kevertje. De Volkswagen Kever 1302 bleek recentelijk uit Zweden te zijn geïmporteerd en was van origine lichtblauw.
Nadat we afscheid namen heb ik een parkeerplaats opgezocht om wat foto’s te maken van de statige blauwe Kever. Maak kennis met De meester (zoals Lieke onze nieuwe aanwinst meteen al noemde)!
De transformatie van lichtblauw naar de nieuwe kleur is niet helemaal goed verlopen. De verfbeurt is matig uitgevoerd maar de auto zelf ziet er prima uit en rijdt fantastisch.
Waarschijnlijk nog in Zweden heeft de auto lang buiten gestaan en de tand des tijds veel groene aanslag achter gelaten. Dat wordt flink poetsen!
Thuis aangekomen hebben we eerst de passagiersziting verwijderd om goed te kunnen schoonmaken. Het was even zoeken hoe het ook alweer werkte met het ontgrendelen, maar het is gelukt!
Het hele interieur lijkt nog origineel maar is wel oud en verweerd.
De passagierszitting is flink beschadigd, zo blijkt. Hopelijk is het nog te repareren.
In het handschoenenvakje is nog het originele garantiezegel te vinden van de eerste Zweedse eigenaresse. Wie weet kunnen we nog wat meer ontdekken over de historie van de auto?
Onder de motorklep is een gevaarlijk geplaatste benzinefilter te vinden en blijken alle benzineslangen oud en verweerd te zijn.
Diverse rubbers blijken ook beschadigd en toe aan vervanging.
De veer van de motorklep zit ook anders gemonteerd dan origineel de bedoeling is. Gelukkig is dit eenvoudig op te lossen.
Om het interieur beter schoon te kunnen maken en om de accu te kunnen ontkoppelen is ook de achterbank verwijderd.
Bij het verwijderen van de achterbank bleek deze helemaal niet vast te zitten.
Overal in de auto kwam ik glasscherven tegen. Wellicht is er ooit ingebroken?
In het dashboard zit een “moderne” cassetteradio gemonteerd. Het apparaat past helaas niet helemaal goed maar werkt wel.
Er is een onbeschadigd veiligheidsstuur aanwezig maar de richtingaanwijzer zit verkeerd gemonteerd. Overigens werkt alles wel dus is het geen urgent probleem.
Op het motorblok zit een originele Solex 31 PICT-3 carburateur net zoals De juffrouw heeft.
Om alle benzineslangen te kunnen vervangen en om de electrische installatie te kunnen controleren heb ik het oliebadfilter eerst verwijderd.
Stuk voor stuk heb ik alle benzineslangen en rubbers bij de motor vervangen en het benzinefilter weggehaald.
In de verdeelklap en bougiekabels zijn ook wat scheurtjes te zien.
Wordt vervolgd, er is nog meer om te vervangen!
Het is alweer het derde seizoen sinds De juffrouw in ere hersteld is. Helaas is sindsdien al wel wat aftakeling te merken. Zo viel me onlangs op bij controleren van bandenspanning, dat de doorvoerrubbers voor de bekabeling naar de koplampen gescheurd waren.
Om de rubbers te kunnen vervangen bleek het noodzakelijk om de verlichting eerst helemaal te demonteren. Een mooie gelegenheid om meteen de lampen preventief te vervangen na drie jaar gebruik.
Wellicht is het niet origineel, maar De juffrouw is in verband met veiligheid voorzien van H4-verlichting. Voordat ik verder ging met monteren, heb ik eerst de H4-lampen en stadsverlichting vervangen.
Het plaatsen van de nieuwe rubbers ging aanvankelijk heel lastig en ik herinnerde me niet meer hoe het monteren de eerste keer was gegaan. Enfin, eerst de kabels doorvoeren voor al het andere, dan het rubber door de koets halen en tot slot door het spatbord. Met warmte van een föhn, wat vet en een platbektang is het eigenlijk best eenvoudig.
De oude accu heb ik gedemonteerd, aangezien ik niet zeker weet hoe lang deze in gebruik is geweest maar wel weet dat het ding meer dan een heel jaar stil heeft gestaan zonder onderhoudsladen.
Als vervanging is een onderhoudsvrije accu gebruikt met afgeschermde polen, wel zo veilig.
Tot slot heb ik een langer bestaand probleem opgelost. Bij opendraaien van het raam aan de passagierskant, schoof de geleiderubber steeds wat mee. Deze is vastgezet met een gel met lijmende eigenschappen.
Welliswaar nog wat waterig, maar het zonnetje schijnt! De temperatuur is redelijk en het oliepeil prima. “Tijd om De juffrouw weer van stal te halen!” was mijn eerste gedachte toen ik wakker werd vanmorgen.
Lieke ging graag mee, dus vanochtend hebben we een leuke rit gemaakt vanaf Boxtel door Schijndel, Zijtaart, Veghel, Uden, Odiliapeel, Mill en Escharen om vervolgens te genieten van een heerlijke lunch in het pittoreske Grave. Weer thuis zaten er een mooie 117 km op.
Hopelijk kunnen we de winter verder overslaan en is dit het begin van een mooi nieuw Keverseizoen!