blog.keesmeijs.nl

Zoals beloofd heb ik een aantal (detail)foto’s van de gereviseerde snelheidsmeter genomen. Een goede schoonmaakbeurt en een likje verf maken het verschil blijkt wel weer!

Gereviseerde snelheidsmeter (voorzijde)

Alle zwarte delen (uitgezonderd de wijzerplaat en benzinemeter) heb ik voorzichtig gedemonteerd en opnieuw geverfd met zwarte spuitlak, geschikt voor auto’s.

Gereviseerde snelheidsmeter (detail)

Het glas voor de wijzerplaat heeft een wasbeurt gekregen.

Gereviseerde snelheidsmeter (detail)

Op de foto is helaas flink wat spiegeling te zien. Voor de restauratie zat hetzelfde glas gemonteerd, en is tijdens het rijden zeker niet hinderlijk moet ik zeggen.

Als je de keuze hebt tussen kunststof of glas; kies dan voor glas. Het is makkelijker schoon te houden en zeker krasvaster!

Gereviseerde snelheidsmeter (lampfittingen)

De verlichting werkte wel, maar matig. De lampen en lampfittingen zijn daarom maar allemaal (preventief) vervangen.

Gereviseerde snelheidsmeter (benzinemeter)

De benzinemeter bleek voor de restauratie helaas niet te werken. Ook deze (alsook de stabilsator) is vervangen.

Tot slot kan ik melden dat ik een aantal bedrijven gevonden heb welke waarschijnlijk een nieuwe afsluitrubber kunnen maken! Hopelijk valt de prijs mee… 😉

Het zonnetje scheen flink vanmiddag, dus een mooie dag om weer wat te klussen aan De juffrouw! Het leek me een goede zet om de spatborden die ik onlangs had losgehaald alvast wat schoon te maken. Wel zo makkelijk voor de plaatwerker straks, dacht ik zo.

Spatborden

Gelukkig pasten de spatborden in de douchecabine, dus het was makkelijk poetsen! Nadat alle modder was weggespoeld kwamen wel wat lelijke roestplekken naar boven trouwens. 🙁 Hopelijk zijn de spatborden opnieuw te gebruiken…

Vorige week ben ik met m’n vader naar het Kever Winterfestijn geweest, en heb daar weer m’n ogen uitgekeken! In eerste instantie vreesden we dat het evenement dit jaar erg klein was en beperkt tot één hal, maar gelukkig bleek niets minder waar!

M’n voornaamste doel was om een praatje te maken met mensen die verstand hebben van plaatwerken en heel wat anders natuurlijk: stofferen.

Iemand van Volks Repairs vertelde me dat zelfs bij een body-off restauratie, het vaak helemaal niet nodig is om het gehele koetswerk aan te pakken. Daarnaast zou een chemische behandeling zoals Autobeitserij Holland of Habraken Straalbedrijf kan verzorgen helemaal niet de juiste oplossing zijn. Om eerlijk te zijn ben ik nu in de war, want in mijn beleving zou chemisch ontroesten (en schoonmaken) veel effectiever moeten zijn dan mechanisch zoals stralen.

Enfin, binnenkort wil ik eens Classic Centre Brabant langsgaan om advies en prijsinformatie in te winnen. Etten-Leur is toch een heel stuk dichterbij dan Berkel en Rodenrijs (daar zit Volks Repairs) en van wat ik begrepen heb is ook het stofferen van het interieur iets wat Classic Centre Brabant erg goed kan.

Positief verrast luisterde ik naar m’n vader, die openbaarde dat hij de bussen toch wel érg leuk vond!

Pap vergaapt zich aan een T2 bus

Wie weet, wie weet… Wellicht gaan m’n ouders de wereld verkennen in een T2? Of misschien zelfs wel een mooie T1? Zou zeker leuk zijn!

Bij het zien van al het moois kriebelde het weer; ik wil weer gaan klussen! Helaas is het nog steeds erg koud, dus wat mij betreft mag het weer warmer worden en alle sneeuw verdwijnen.

Over klussen gesproken: helaas, Sinterklaas heeft m’n verlanglijstje blijkbaar niet, of niet in goed orde ontvangen… Vanochtend ben ik dus alsnog zelf op zoek gegaan naar een goede steek-/ringsleutelset. Nu nog warm(er) weer, en dan kan ik er ook echt iets mee gaan doen! 🙂

Gisterenavond heb ik het reservewiel uit de bandenbak gehaald en het waterreservoir en bijhorende drukslang eens goed schoongemaakt.

Waterreservoir en drukslang

De band van het reservewiel moet nog op spanning worden gebracht, om te kijken of de ruitensproeier niet verstopt zit.

Snel meer!

Vrijdagavond heb ik m’n ouders meegenomen voor een ritje naar ‘s-Hertogenbosch. Het was wel leuk om m’n nieuwe passie eens in de praktijk te kunnen delen, alhoewel m’n moeder niet zo gelukkig werd van de benzinedamp rondom De juffrouw. 😉

Enfin, dit weekeinde heb ik eens rustig gekeken naar de elektrische installatie, het oliepeil gecontroleerd en gekeken hoe het plaatwerk onderin de accubak nog is. Verder heb ik het bagagerekje onder het dashboard weggehaald voor een flinke schoonmaakbeurt en een nieuwe verfbeurt.

Gelukkig viel mijn (overigens nog onervaren) oog weinig op, behalve dat de roest op het spatbord linksachter dusdanig is doorgegaan, dat een nieuw spatbord wellicht een betere optie is dan repareren. 🙁

Geprutste bekabeling voor stralers voor

Onder de kofferklep trof ik prutswerk aan, bedoeld om eventuele stralers op de voorbumper van stroom te voorzien. Aangezien ik niet van plan ben om er ooit nog iets mee te doen, heb ik even flink opruiming gehouden en het zaakje verwijderd.

Morgenochtend ga ik even bij Straalbedrijf Boxtel B.V. langs, om samen te bekijken wat we aan de roest kunnen doen. Ben benieuwd!

Tot slot kan ik vermelden dat het verbruik op dit moment met 130 gereden km en 13,68 liter brandstof op ongeveer 1:10 uitkomt, prima dus!

Vanochtend heb ik de binnenkant van De juffrouw flink uitgepoetst met allesreiniger, en een stukje op de snelweg gereden met open ramen. Gelukkig is het meeste van het muffe luchtje verdwenen, maar ik vermoed dat er pas écht goed gepoetst kan worden als ik het gehele interieur eens verwijder en terugplaats, of eventueel zelfs vervang.

De juffrouw

Mooi hè? Ondanks wat hardnekkige roest (hierover zometeen meer) kon ik het gewoon niet weerstaan om het gele autootje van de vorige eigenaar over te nemen.

Detail achterkant

In het autootje ligt een 1300 motor, maar wat de exacte cylinderinhoud is, is me onbekend. In de papieren staat de exacte cylinderinhoud namelijk geheel niet genoemd? Vreemd…

Bouwjaar 1971

Rijden op de snelweg viel me redelijk mee, ondanks de bijna 38 jaar oude techniek. Op een rustig stuk heb ik even iets harder dan 125 km/u gereden, maar besloot om niet uit te proberen wat de topsnelheid is. Het Kevertje blijkt redelijk gevoelig voor zijwind, dus voelde zo’n 100 km/u een stuk comfortabeler (en veiliger) aan.

Origineel radiootje

Naast een rustig landweggetje heb ik eens wat beter naar het originele Pianola radiootje gekeken. Ondanks het prachtige stukje klassieke techniek, is het wellicht wel iets om in de toekomst een wat modernere versie te plaatsen.

Waarschijnlijk vervloekt menig Keverliefhebber me nu, maar om eerlijk te zijn heeft een functionaliteit zoals CD’s afspelen ook wel iets wat mij betreft… 😉

Ontgrendeling gordels

Van de ontgrendeling van de veiligheidsgordels ontbreekt een kapje. Eenvoudig om te maken!

Roest carrosserie (deur bestuurder)

Op de bekende plekken zit roest, helaas… Onderaan de deur.

Roest carrosserie (onderkant)

Onderaan de carrosserie.

Roest carrosserie (dak)

Helaas ook op het dak…

Roest carrosserie (scheur)

En onderin de carrosserie zit een scheur in het plaatwerk.

Ondanks de aandachtspunten maak ik me niet zo’n zorgen om De juffrouw. De vorige eigenaar heeft al een heleboel werkzaamheden verricht waaronder aan de versnellingen, de motor, een stuurkogel en handrem. Binnenkort zal ik eens een plan gaan maken met een wat meer ervaren Keverliefhebber. Afhankelijk van hoe lang en heftig m’n Keverkoorts verder doorzet, kan het gele autootje verder in ere hersteld worden.

Een dag later en een aantal ritjes verder ben ik nog steeds erg blij met het Kevertje, inmiddels De juffrouw gedoopt. Het leuke is dat veel mensen op straat spontaan een glimlach op hun gezicht toveren als ik langs kom snorren in het gele autootje. 😀

Het dashboard van De juffrouw

Inmiddels heb ik wel een aantal puntjes van aandacht gevonden (met name roest), maar heb er niet minder plezier om! Voor de APK zijn we pas in augustus 2010 aan de beurt, dus indien nodig nog meer dan voldoende tijd om wat te knutselen…

Morgenochtend ga ik eerst maar eens beginnen met een goede poetsbeurt aan de binnenkant, in de hoop dat de muffe lucht uit het inmiddels bijna 38 jaar oude Kevertje te verdrijven is. Flink rijden met open ramen hielp al veel, maar poetsen kan geen kwaad vermoed ik zo. Ook heb ik maar een nieuw kentekenbewijs aangevraagd, aangezien de originele papieren nog nét niet van ellende uit elkaar vallen.

Morgen meer, misschien nog wat foto’s van de buitenkant!

De laatste weken luister ik veel MP3’s met m’n mobiele telefoon. Het viel me op dat sommige albums spontaan uit minder nummers bestonden dan voorheen (een E51 ondersteunt “speel alle nummers van een bepaald muziekalbum af”). Na wat onderzoek bleek dat er enerzijds wat gepoetst moest worden in de ID3v2 tags van m’n muziekcollectie, maar ook dat er technisch wat verbeterd moest worden.

Na een flinke poetsactie met EasyTAG klopte alles weer, heel spontaan! 😉

EasyTAG zorgt er o.a. voor dat ID3v1 tags netjes ISO8859-1 en ID3v2 tags netjes uit Unicode karakters bestaan. Misschien ook iets om zelf eens te proberen?